من نمازم: و پشتوانه اي معتبر مي خواهم و بدون پشتوانه همانند پولي بي پشتوانه هستم و ارزش ندارم، پشتوانه من دانش و معرفت و سپس عقيده و نيت سالم است. همانند همه ي اعمال خوب مي توانم نصيب خوبان و بدان شوم و انسان هاي خوب و خالص از



[ صفحه 69]



برگزار نمودن من بهره مند مي شوند. ولي انسان هاي رياكار و منافق به خاطر تظاهر، از من بهره نمي برند زيرا از حقيقت من بي خبرند.

توضيح: افرادي هستند كه فقط به شكل امر خير قانع هستند بايد بدانند هر كس ولو كافر و منافق، ممكن است بتواند ظاهر شكل اعمال خير را انجام دهد ولو به قصد دنيا يا شهرت طلبي و يا استثمار مردم. مثلا حج برود به قصد دنيا و تظاهر، انفاق نموده، مدرسه ها يا بيمارستان ها يا دارالايتام ها بسازد يا بالاتر از اينها اين است كه جهاد كند و احيانا كشته شود و قصد او تظاهر و كسب شهرت و نام باشد.

پس اگر قصد انسان در عبادت تظاهر و ريا باشد هيچ بهره اي از آن نمي برد و اگر آن عمل واجب بوده، تكليف شرعي او هم ادا نشده است و خداوند نيز از او خشنود نيست.

نماز هم اين گونه است؛ ممكن است كسي آن را با قصد خالص و الهي برگزار نمايد و ممكن است با قصد فاسد آن را بجا آورد. [1] .

بنابراين كساني كه عملي عبادي را انجام مي دهند نبايد صرف انجام عمل را دليل بر خوبي و امتياز خود بدانند، بلكه بايد ديد به چه قصد انجام شده، حتي اگر قصد او هم ريا نباشد، اما تقوا نداشته و با مال حرام آلودگي داشته و تغذيه مي كرده باز هم عمل



[ صفحه 70]



مورد قبول خداوند واقع نمي شود. «انما يتقبل الله من المتقين، خداوند اعمال را فقط از متقين مي پذيرد».

گاهي مي شنويم كه بعضي مي پرسند آيا حج و زيارت هاي ديگر دعوت است يا قسمت؟ جواب ما آن است كه خداوند مي داند كه آن حج و زيارت چگونه بوده است، زيرا او از درون افراد آگاه مي باشد. ممكن است براي بعضي هم دعوت باشد و هم قسمت، ولي براي بعضي دعوت و قسمت نباشد و يا قسمت باشد و دعوت نباشد و يا دعوت باشد ولي به خاطر عذر موجه آنها يا عدم استطاعت آنها قسمت آنها نگردد، در حالي كه بسيار هم شائق به زيارت و ديگر اعمال عبادي هستند؛ زيرا انسانهاي تبهكار و ستمكار نيز بوده اند كه به حج و يا به زيارت قبول ائمه رفته اند به اصطلاح، توفيق عبادت پيدا كرده اند و عبادت آنها باطل بوده و يا لحظه مرگ ايمان خود را از دست داده اند. نمونه آن حجاج، عبدالملك، هارون و... پس شكل ظاهري حج و كارهاي خير ديگر را همه افراد از خوب و بد مي توانند انجام بدهند، فرضا دعوت يا قسمت نصيب آنها شده و مهم اين است كه مقبول خداوند بوده باشند.



[ صفحه 71]