من نمازم: كه ابراهيم به خاطر من اهل خود را در وادي گرم بدون زراعت و بدون اهل، در كنار خانه خدا قرار داد كه در آنجا از فيض خاص من برخوردار شوند. [1] .

ابراهيم گفت خداوندا بعضي از فرزندان خود را در زميني خالي از زراعت در كنار خانه ات گذاردم تا نماز را بپا دارند، پس دل هاي جمعي از مردم را با آنها مجذوب نما (تا در بندگي تو تنها نمانند).

[1] ربنا اني اسكنت من ذريتي بواد غير ذي زرع عند بيتك المحرم ربنا ليقيموا الصلاة فاجعل افئدة من الناس تهوي اليهم (ابراهيم، 41).