من نمازم: بايد به اهل خود سفارش دوست شدن با مرا بنمائيد؛ زيرا انسان بايد خدا را به خاطر آن كه جامع همه خوبي هاست از هر كس ديگر بيشتر دوست بدارد [1] و بايد آنچه را كه خدا دوست دارد او هم دوست بدارد. زيرا او مهربان و حكيم است. و امر و نهي او براساس صلاح و نفع هميشگي ماست. و



[ صفحه 56]



چون خداوند نماز را دوست دارد و آن را براي ما نسخه نموده است، ما هم بايد آن را دوست داشته باشيم و سفارش نماز را به ديگران و مخصوصا به خانواده خود كه در مرحله اول مسئول آنها هستيم بنمائيم و در اين كار به پيامبران و نيكان اقتدا كنيم.

از طرف خداوند پيامبر، مأمور شد كه سفارش مرا به اهل خود بنمايد و خدايم فرمود: «اهلت را به نماز فرمان بده و روي آن تأكيد نما». [2] .

توضيح: در واقع اين دستور براي ما نيز هست كه بايد اهلمان را تشويق به نماز كنيم.

از باب نمونه قرآن ذكر كرده است.

اسماعيل ذبيح هم كرارا سفارش من و سپس زكات را به اهل خود نمود. [3] .