من نمازم: و اسلحه اي در برابر بي بند و باري بوده و با قيد و شرط هستم؛ مي ترسم بي بند و باري ها كلا مرا و آثار مرا ضايع و نابود كند. چنانچه خداوند به اين موضوع تصريح كرده و فرموده: (در مسير تاريخ) بجاي بندگان پاكيزه من عده اي قرار گرفتند كه نماز را ضايع نموده و تمايلات نفساني را پيروي كردند و اينها به كيفر گمراهي خود مي رسند مگر اين كه توبه نموده و به جاي بي بند و باري، اعمال صالح را پيشه كنند كه اگر اصلاح شدند به سعادت آخرت و بهشت الهي خواهند رسيد [1] (و گرنه آخرت آنها با افسوس شديد همراه است).

[ صفحه 55]

[1] فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلاة و اتبعوا الشهوات فسوف يلقون غيا الا من تاب و آمن و عمل صالحا. (مريم، 59).