در طول تاريخ، تعظيم و تكريم هاي افراطي، انسان هاي فراواني را خوار و بي مقدار كرده و اربابان زور و زر را خودكامه و بيدادگر نموده و بر جان انسانها انداخته، چه خونهايي را ريخته و چه حيثيت هاي انسان هاي شريفي را كه به باد داده. پس لازم است كه مرا بپا بدارند؛ زيرا من براي همه هستم و قدرتمند و ضعيف را



[ صفحه 20]



در پيشگاه خداوند مساوي و خاكسار نموده و همه را در صف واحد جاي مي دهم و اگر كسي متكبر شد و از خلق جدا گرديد و بناي نافرماني داشت از جامعه انسان و اسلام محسوبش نمي كنم.

من نمازم! تبعيض ها را در طول تاريخ كنار زده و خواهم زد؛ گردنكشاني چون ابوجهل كه در مقابل پيامبر مي ايستادند مرا كه نمازم به خصوص جماعت مرا مانع زورگويي و استثمار، مي دانستند زيرا مي دانستند اگر مسلمان شوند بايد با فردي كه كه امتياز اجتماعي ندارد و يا فقير است در يك صف شانه به شانه بايستند.

من نمازم، رئيس و مرئوس را موظف به بندگي خدا و اجراي عدالت مي نمايم و از ستم و اجحاف و تضييع حقوق ممانعت مي كنم.

زيان من از تكبير اول تا تسليم آخر گوياي مساوات خلق در برابر حق و عدل است، زيرا افكار و افعال نماز از طرف خدا براي همه ي مردم يكسان وضع شده و تفاوت ندارد، تنها تفاوت آن در رعايت و توجه به خشوع در برابر خداوند از طرف خود اشخاص مي باشد.



[ صفحه 21]