حافظ علوي مي نويسد: به ما خبر داد ابوعبدالله احمد بن علي عطار بجلي و محمد بن علي بن حسين بن غزال حارثي - به قرائت بر آن دو - گفتند: براي ما حديث كرد علي بن احمد بن عمرو حسني [1] ، براي ما حديث كرد محمد بن منصور مقري، گفت: از احمد بن عيسي پرسيدم كه هنگامي كه اذان مي دهي، مي گويي: «حي علي خير العمل، حي علي خير العمل»؟ پاسخ داد: آري. گفتم: در اذان و اقامه [نيز آن را مي گويي]؟ گفت: بلي، ليكن آن را آهسته و پنهان مي گويم. [2] .

در روايت ديگري آمده است: به احمد بن عيسي گفتم: زماني كه اذان مي دهي آيا «حي علي خير العمل» مي گويي؟ گفت: بلي. پرسيدم: در اذان و اقامه چه؟ گفت: آري. [3] .

[1] در تحقيق عزان، «الجبان» ثبت شده است.

[2] الأذان بحي علي خير العمل، للحافظ العلوي: 90؛ و به تحقيق عزان: 149، حديث 190؛ رأب الصدع 1: 197، شماره ي 237؛ و نگاه كنيد به، الايضاح (قاضي نعمان): 109؛ در اين كتاب آمده است: «أخفيها، پوشيده اش مي دارم» به معني تقيه مي باشد؛ زيرا آن سنت است.

[3] همان.