حسين به «حي علي خير العمل» اذان مي داد، و اصحابش را بر اذان به آن فرا مي خواند. حافظ علوي مي گويد: به ما خبر داد محمد بن حسين بن نحاس - به قرائت - براي ما حديث كرد علي بن عباس بجلي، براي ما حديث كرد بكار، براي ما حديث كرد عنترة بن حسين عصافي، گفت: حسين بن علي - صاحب فخ - در اذانش مي گفت: «حي علي خير العمل» [1] .

ابوالفرج اصفهاني ماجراي (صاحب فخ) را با والي عمري روايت كرده و در آن آمده است: حسين بن علي (صاحب فخ) و يحيي بن عبدالله بن حسن [2] ، و سليمان بن عبدالله بن حسن [3] ، و ادريس بن عبدالله بن حسن [4] ، و عبدالله بن حسن افطس [5] ، و ابراهيم بن اسماعيل طباطبا، و عمر بن حسن بن علي بن حسن بن حسين بن حسن، و عبدالله بن اسحاق بن ابراهيم بن حسن بن حسن بن علي [6] ، و عبدالله بن جعفر بن محمد بن علي بن حسين بن علي بن ابي طالب..

پيغام فرستادند به جوانان و موالي شان؛ پس 27 نفر از فرزندان علي و ده نفر از حاجيان و گروهي از موالي نزد آنها گرد آمدند، كه همه ي آنها پشتوانه ي اذان علني به «حي علي خير العمل» بودند. [7] .

[ صفحه 271]

مطالبي ديگر از اين ماجرا در فصل چهارم خواهد آمد. [8] .

[1] الأذان بحي علي خير العمل، للحافظ العلوي: 89؛ به تحقيق عزان: 148، حديث 188.

[2] اين دو نفر در سال 175 ه در زندان رشيد به قتل رسيدند.

[3] سليمان در سال 169 ه در فخ كشته شد.

[4] ادريس در سال 177 ه در مغرب وفات كرد.

[5] عبدالله بن حسن بين سال هاي 170 تا 180 ه به قتل رسيد.

[6] وي در سال 169 ه در فخ كشته شد.

[7] مقاتل الطالبيين: 447-433.

[8] فصل چهارم همين كتاب، ذيل عنوان: «حسين بن علي (صاحب فخ) م 169 ه».