حافظ علوي از طريق علي بن حزور، از محمد بن بشر روايت مي كند كه گفت: شخصي نزد محمد بن حنفيه آمد، گفت: به ما رسيده كه اذان رؤيايي بود كه مردي از انصار ديد و آن را براي پيامبر نقل كرد، پس پيامبر از بلال خواست كه به آن اذان گويد! محمد بن حنفيه به آن شخص گفت: مردمان نادان چنين پنداشتي دارند، امر اذان بزرگ تر از اين است. چون پيامبر [به آسمان] بالا برده شد، شنيد فرشته اي مي گويد: «الله اكبر، الله اكبر». خداي بزرگ فرمود: چنين است، من بزرگ ترم، فراتر از من چيزي نيست... سپس گفت: «حي علي خير العمل»، خدا فرمود: آن [نماز] پاكيزه ترين و محبوب ترين اعمال نزد من است. [1] .

حافظ علوي از طريق عبيده ي سلماني از محمد بن حنفيه نقل مي كند كه: او تا زماني كه از دنيا رفت اذان مي داد، و [در اذان] مي گفت: «حي علي خير العمل» [2] .