مستحب است در آغاز نماز ابتدا سه تكبير گفته شود و چهارمين تكبير را شخص به قصد تكبيرة الاحرام بگويد. نمازگزار با هر تكبير يكي از نفسهايش را كنار مي اندازد و با توجه به چهار نفس انسان بعد از تكبير چهارم از او چيزي باقي نمي ماند.



[ صفحه 60]



و اين خود خداست كه از آن پس نماز را مي خواند. و خود او است كه در نماز حامد و مسبح خود است و هم او است كه در نماز، خود را تعظيم و تكبير و تهليل مي نمايد.

همين طور مستحب است ابتداي نماز شش تكبير گفته شده و تكبير هفتم به قصد تكبيرة الاحرام ادا شود. اگر نمازگزار چنين كند با اين هفت تكبير از هفت پرده دل يا هفت طبقه آسمان عبور كرده و به جايي مي رسد كه جز خدا احدي نيست.