تعبيرهاي بسياري از معاني باطني شده است ليكن مي توان آنها را در شش عنوان گرد آورد كه عبارتند از: حضور قلب [1] ، تفهم [2] ، تعظيم [3] ، هيبت [4] ، اميد [5] و شرم [6] .

[ صفحه 26]

[1] حضور قلب: دل تابع دستورات است و جز در جايي كه قصد مي كني حضور ندارد.

[2] تفهم: فميدن معناي سخن.

[3] تعظيم: بزرگ شمردن و بزرگداشت مخاطب، شناختن جلا و عظمت او.

[4] هيبت: بيمي برخاسته از بزرگداشت مخاطب.

[5] اميد: انتظار داشتن خير و خوبي از مخاطب.

[6] شرم: احساس كوتاهي در عبادت و داشتن عجز از شناخت باري تعالي.