هنگامي كه الله اكبر مي گويي و مشغول سخن گفتن با خدا مي شوي در فكر فهم معاني اين سخن باشي و بداني كه مشغول عبادت هستي نه صرف تلفظ با حال غفلت و بر طبق عادت، و نيز بايد در گفتن آن (الله اكبر) صادق باشي.

معناي اين سخنم كه گفتم: بايد تكبير گفتن تو عبادت خداوند باشد يعني اينكه خداوند جل جلاله در دل و در نزد عقلت به اندازه اي كه خدا از شناخت ذات و صفات كاملش به تو عنايت فرموده بزرگ و عظيم باشد و در نتيجه مقصودت از اين اعتقادي



[ صفحه 18]



كه به عظمت خداوند داري و مرادت از الله اكبر گفتن تنها عبادت او باشد از آن لحاظ كه او سزاوار عبادت است.

و اما اينكه گفتم: الله اكبر گفتن تو راست باشد مقصودم آن است كه كردارت با گفتارت موافق باشد به گونه اي كه وقتي الله اكبر مي گويي باطنت با ظاهرت سازگار باشد. يعني چيزي بزرگتر از خداوند جل جلاله در قلب و عقل و نفس و نيت تو وجود نداشته و هيچ چيز نزد تو عزيزتر از او نبوده و هيچ چيز در آن حال تو را مشغول نسازد تا بتواني آن را با حضور قلب ادا كني.