امام صادق عليه السلام فرمود: نمازگزاري كه نمازش را سبك بشمارد، وقتي از قبر خارج مي شود، خداوند ملكي را بر وي موكل مي گرداند، تا او را بر عرصه ي قيامت وارونه بر زمين بكشاند. مردم به او مي نگرند و خداوند از او و با شدت و سخت گيري محاسبه مي كند. [1] حضرتش در همين باره چنين مي فرمايد:

«من تهاون بصلاته يضيق عليه قبره و تكون الظلمة في قبره؛ [2] .

هر كس به نمازش بي اعتناء باشد به تنگي و تاريكي قبر مبتلا خواهد شد.»

در سخني ديگر از پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم مي خوانيم: «كسي كه نماز را سبك بشمارد، با ذلت و گرسنگي و تشنگي، جان مي دهد.» [3] .