نماز، فريضه اي است كه در هيچ حال و شرايطي نبايد آن را ترك كرد. تنها زنان در دوره اي خاص از هر ماه، به جاي انجام آن، بر سجاده مي نشينند و به نيايش مي پردازند. در غير اين صورت، نمازگزار بايد تمام نمازها را به طور منظم، كامل و با قرائت صحيح، لباس پاكيزه و رعايت ساير شرايط انجام داده، و اگر عمدا يا از روي فراموشي، نمازي را ترك كرد، يا ناقص خواند، بايد قضاي آن را به جاي آورد و توبه ي نمازهايي كه نخوانده، جز به اتيان آنچه بر او واجب بوده، تحقق نمي پذيرد و هيچ چيزي جاي آن را نمي گيرد.

گه گاه براي برخي مكلفان، با توجه به كاستي ها و ناآشنايي هاي دوره ي نخستين تكليف، احتمال نمازهايي فاقد شرايط لازم، يا انجام ندادن بعضي نمازها، وجود دارد؛ از اين رو، بايد در حد توان، در رفع كاستيها كوشيد، تا پروردگار نيز هنگام محاسبه ي اعمال از تقصيرات ما چشم پوشد!



[ صفحه 165]