روزه بر كساني كه سلامت جسمي دارند؛ خمس، زكات و حج بر كساني كه تمكن مالي دارند، واجب است. همچنين زنان و پيرمردان از حضور در صحنه جهاد معافند، اما نماز، فريضه اي هميشگي و همگاني است. همه مردان و زنان در همه شرايط، در ناامني و امنيت، روز و شب، تمام ماههاي سال، ثروتمند و فقير، صحيح و مريض، مقيم و مسافر بايد نماز بگزارند. قرآن مي فرمايد: اگر شرايط، چنان سخت بود كه مجال پياده شدن از مركب وجود نداشت، پياده يا سواره بايد به انجام اين فريضه اقدام گردد. [1] .

آيا تاكنون فكر كرده ايد به چه دليل در بدو تولد، كودك را با صلاي نماز، آشنا مي كنند و اذان و اقامه در گوش او مي دمند و پس از مرگ و قبل از دفن بر پيكر



[ صفحه 81]



بي جان انسان نماز مي خوانند؟! چرا نخستين گام در عرصه ي تكليف، به سوي نماز برداشته مي شود و چرا اولياي الهي در واپسين لحظات عمر معمولا اجازه ي دو ركعت نماز خواندن را مي خواستند؟ آيا پاسخ اين چراها نمي تواند از اهميت اين فريضه ي بزرگ كه بايد سراسر عمر را فراگيرد، خبر دهد؟