وقتي رحمت الهي (باران) قطع شود و چشمه ها و قنات ها بخشكد و كمبود آب پديد آيد، براي نزول رحمت الهي و آمدن باران، نماز مي خوانند. نام اين نماز، نماز استسقاء يا نماز باران است.

اين نيز، يك درس توحيدي و توجه دادن به قدرت و رحمت الهي است، زيرا در خشكسالي و قحطي و بي آبي، از دست هيچكس، كاري برنمي آيد، تنها خداست كه مي تواند با فرستادن ابرهاي باران زا، رحمت خويش را بر سر مردم بگسترد.

خداوند مي فرمايد:

«قل أرأيتم ان أصبح مائكم غورا فمن يأتيكم بماء معين» [1] .

بگو: اگر آب شما بخشكد، چه كسي براي شما آب گوارا مي آورد؟

بي آبي يك منطقه و نيامدن باران، نشانه ي قهر خدا و گاهي به سبب گناهاني است كه مردم جامعه انجام مي دهند. پس توجه به خدا و گريه و التماس و توبه و تضرع، سبب مي شود خداوند عنايت كند و كم آبي را برطرف سازد. نماز



[ صفحه 250]



باران براي جلب رحمت خداوند است.