برخي پديده هايي كه در طبيعت رخ مي دهد و حالت غيرعادي دارد، گاهي موجب وحشت انسان ها مي شود و گاهي نيز ممكن است افكار خرافي و شرك آلودي را در اذهان جاهلان و غافلان پديد آورد.

اينجاست كه توجه دادن انديشه ها به عوامل اصلي آنها و جلوگيري از انحراف اذهان، به عنوان يك وظيفه براي اديان حق، جلوه مي كند.

در اسلام، براي اينگونه پديده ها، نماز خاصي واجب شده تا مردم، توجه به خداي هستي آفرين پيدا كنند و منشأ اين تغييرات و حوادث را، قدرت الهي بشناسند. نام اين نماز، «نماز آيات» است، چرا كه براي بروز حوادثي برگزار مي شود كه از آيات و نشانه هاي الهي در جهان است.

در رساله ها مي خوانيم: كه نماز آيات، به واسطه ي چهار چيز واجب مي شود:



[ صفحه 245]



1- گرفتن خورشيد (كسوف)

2- گرفتن ماه (خسوف)

3- زلزله.

4- رعد و برق و بادهاي سياه و سرخ وحشت آور، كه بيشتر مردم بترسند. (به برخي مسائل آن اشاره خواهد شد).