روز دهم ذيحجه، روز عيد قربان (عيد اضحي) و از بزرگترين اعياد اسلامي است كه اعمال و دعاهاي خاصي دارد. يكي از نمازها، «نماز عيد قربان» است كه مثل نماز عيد فطر، دو ركعت است و به همان صورت و در همان وقت و با همان شرايط خوانده مي شود.

چه در روز عيد فطر و چه قربان، پيش از نماز و پس از آن (در نماز عيد قربان، تا ده نماز پس از نماز عيد) تكبيرهايي گفته شود، كه همه، بزرگ شمردن خدا و توحيد و ستايش او و شكر بر نعمت هدايت است. [1] در قنوت نماز عيد آنگونه كه گذشت دعاي «اللهم اهل الكبرياء و العظمة...» بهتر است. [2] در اين دعا، خدا را به عظمت، جبروت عفو و رحمت و بخشش مي شناسيم و ياد



[ صفحه 243]



مي كنيم و از او، به حق و منزلت اين روز بزرگ، كه عيد مسلمانان و مايه ي شرافت و افتخار پيامبر و خاندان اوست، درخواست مي كنيم كه بر «محمد و آل او» درود فرستد و ما را از خيرها و بركات خويش بهره مند سازد.

جمله اي كه در اين دعا آمده، جامع ترين درخواستي است كه مي توان از خدا طلبيد. از پروردگار مي خواهيم كه:

خدايا، در هر خيري كه محمد و آل محمد را در اين روز، وارد ساختي، مرا نيز داخل گردان.

و از هر بدي كه محمد و آل محمد را در اين روز، بيرون ساختي، مرا نيز خارج گردان.

خدايا... من از تو بهترين چيزها را مي طلبم كه بندگان صالح تو، از تو خواسته اند.

و به تو پناه مي برم از هر بدي كه بندگان مخلصت، از آن به تو پناهنده شده اند!