حياء


گاهي انگيزه ي انجام ترك عملي، شرم از پروردگار است. وقتي انسان، عالم را محضر خدا بداند و خداوند را ناظر بر خويش بشناسد، به احترام خداوند، تخلف و معصيت نمي كند. در حديث است:

«اعبدالله كأنك تراه، فان لم تكن تراه فانه يراك»

خدا را چنان عبادت كن كه گويا او را مي بيني، اگر تو او را نمي بيني، او تو را مي بيند.


بازگشت