آنچه تاكنون گفته شد، بيشتر عواقب و نكات مربوط به دنيا بود. سيماي شرم آور و رسوايي بزرگ رياكاران در قيامت، بسيار دشوارتر وعبرت



[ صفحه 132]



انگيزتر است. قرآن، دوزخ و ويل جهنم را براي نمازگزاران رياكاري مي داند كه نسبت به نماز، سهل انگاري مي كنند. [1] .

در حديث است كه در قيامت، رياكار را با چهار نام، صدا مي زنند: كافر، فاجر، غادر، خاسر.

كافر، از آن رو كه از جهت عقيده، خدا را ناديده گرفته است.

فاجر، از آن جهت كه كار براي غيرخدا، خروج از مرز عبوديت و بندگي و هدف آفرينش است.

غادر، به آن سبب كه با اين خصلت، حيله گري كرده است.

خاسر، چرا كه از نظر نتيجه، عمري را از دست داده و چيزي به كف نياورده است.

سپس به او مي گويند: اعمالت تباه گشت و پاداشي در كار نيست، امروز، مزد خود را از كساني دريافت كن كه براي رضاي آنان كار مي كردي. [2] .

پس، توجه به حسرت رياكاران، در روز قيامت، انسان را به مرز اخلاص نزديك مي كند.



[ صفحه 133]