فطرت انسان نيز به فلسفه ي برخي احكام واقف و معترف است. هر انساني در هر شرايطي و زماني، بدي و حرام بودن دروغ، خيانت، تهمت، آدم كشي و دزدي، ستم، كم فروشي و... را قبول دارد و خوبي، عدالت، پاكي، خدمت به ديگران و... را خوب و بجا مي داند. اينها از فطريات انسان هاست و فطرت، برخي از بدي ها و خوبي ها را درك مي كند و اين الهام الهي است كه فرمود: «فالهمها فجورها و تقواها» [1] .