كار نيك و عبادتي كه در شرايط سلطه ي ستم و طاغوت ها انجام گيرد، چون فداكاري بيشتري مي خواهد و تأثير فراوان تر دارد، ارزشمندتر است. آنجا كه فشارهاي محيط بيرون و غرائز درون، دست بدست مي دهد تا مانع عبادت و عبوديت شود، غلبه بر اين فشارها و پرستش خدا، ارزش و كمال است.

قرآن در ستايش از مؤمنان راستين مي گويد: «و لايخافون لومة لآئم» [1] .

در راه خدا از ملامت هيچ ملامتگري هراس ندارند.

در جاي ديگر مي فرمايد: «الذين يبلغون رسلت الله و يخشونه و لا يخشون أحدا الا الله» [2] آنان، پيام هاي الهي را مي رسانند و از او مي ترسند و از احدي جز خداوند نمي ترسند.

آري... آنانكه در محيط فاسد و سلطه ي ظالم، خود و دين خود را حفظ مي كنند (مانند همسر فرعون) از مقام بالاتري برخوردارند.