مؤمن خداپرست، بايد به گسترش فرهنگ عبادت بپردازد و تنها به نماز و عبادت خود اكتفا نكند، بلكه ديگران را هم با خدا و پرستش، آشنا كند. توصيه ي به حق و وظيفه ي تبليغ، بر عهده ي هر مؤمن است، خداوند، بعد از ايمان و عمل صالح، انسان را به دعوت به حق و صبر فرامي خواند: «و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر» [1] .

اگر ده نفر سيگاري وارد منطقه اي شوند، در مدت كمي افراد زيادي را با دود آشنا مي كنند، چند نفر فاسد، محله يا شهري را به فساد مي كشند. چرا نبايد تعدادي اهل نماز و عبادت، مردم را با خدا آشنا سازند و زمين و محيط را محل پرستش خدا كنند؟ بايد با تمام نيرو، در خانه، محله، مدرسه، اداره، شهر و روستا به فكر توسعه ي اهداف الهي خود باشيم و در اين راه، هر گونه توانايي خود را به كار گيريم.