رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود

رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود



دوام و پشتكار در هر كاري پسنديده است، در عبادت هم چنين است. از نظر اسلام، عبادت كوچك و كم، ولي پيوسته، ارزشمندتر از عمل نيك بزرگ ولي بي دوام است.

قرآن مي فرمايد: «فاعبده و اصطبر لعبدته» [1] .

خدا را بپرست، و در راه عبادت او صبور و شكيبا باش.

از رسول خدا صلي الله عليه و آله نقل شده كه: «آفة العبادة الفترة» [2] .

آفت عبادت، سستي و گاهي انجام دادن و گاهي ترك است.

و در احاديث بسياري اين مضمون آمده است كه:

«ان احب الاعمال الي الله تعالي ادومها و ان قل» [3] نزد خداوند، محبوب ترين كارها، آن است كه بيشتر دوام يابد، هر چند اندك باشد!

سفارش شده كه: هر كاري را شروع كرديد، حداقل تا يكسال ادامه دهيد. پس تداوم داشتن عبادت و روحيه ي پرستش در انسان، مهم است. نه آنكه گاهي تب عبادت و دعا و مسجد انسان را بگيرد، و مدتي هم به كلي اين امور را رها كند و بيگانه با عبادت شود.



[ صفحه 43]