معاذبن جبل گفت: من با رسول خدا (ص) و گروهي ديگر در غزوه تبوك بوديم. از شدت گرمي آفتاب بي تاب بوديم و هر جمعي و گروهي به جايي پناهنده شديم. من با پيامبر خدا در جايي كه نزديك به آن حضرت بود فرود آمديم، به نزديكش رفتم و عرض كردم: اي رسول خدا! مرا بر كاري دلالت و راهنمايي فرما تا به بهشت داخل شوم و از آتش دوزخ رهايم كند.

حضرت رسول (ص) فرمودند:«معاذ از چيز بزرگي پرسيدي، ولي اين آسان است، بر كسي كه خدا بر او آسان كرده باشد و آن مطلب اين است كه خدا را به يگانگي بپرستي و شريك برايش نياوري و نماز يوميّه و زكاة واجبه و روزه ي ماه مبارك رمضان را به جا آوري.» [1] .

پيامبر اكرم (ص) فرمود:«مَنْ أَدركَ الصَّلاةَ أَربعين يوماً فيِ الجَماعَةِ، كُتِبَ لَهُ بَرائَةً مِن النّفاقِ و برائةً مِن النّار؛ [2] .

هر كس چهل روز نماز را با جماعت بخواند برائت از نفاق و رهايي از آتش جهّنم برايش لازم گشته و همين در نامه اعمالش نوشته مي شود.

حضرت علي (ع) فرمود:«طُولُ القُنُوتِ و السُّجُودِ يُنجي مِنْ عَذاب



[ صفحه 78]



النَّار» [3] .

قنوت و سجده طولاني در نماز، نمازگزار را از عذاب آتش نجات مي دهد.»

حضرت علي (ع) فرمود:«اِذا سَجَدَ أحَدُكُم، فَلْيباشرْ بِكَفَّيِه الاَرضِ، لَعَلَّ يَصرِفُ عَنْهُ الغُلَّ يَوْمَ القيامَةِ؛ [4] .

هر گاه يكي از شما سجده كند دو كف دست را بر زمين بگذارد، اميد است كه غّلهاي روز قيامت را از [دستهاي] او بر طرف گرداند.»

حضرت امام صادق (ع) مي فرمايد:«ما مِنْ قدمٍ سعت الي الجُمْعة الاَّ حَرَّمَ اللَّهُ جسدها علي النّار؛ [5] .

گامي به سوي نماز جمعه برداشته نمي شود، مگر آنكه خداوند بدن صاحب گام را بر آتش دوزخ حرام فرمايد.»

حضرت رسول اكرم (ص) فرمود:«هر كه نماز صبح را به جماعت دريابد و در مسجد حاضر شود، حق تعالي فرمايد:كه نظر كنيد اي ملائكه به سوي اين بنده ي مؤمن، كه مرا اختيار كرد و دست از خواب كشيد و فريضه ي مرا به جماعت ادا نمود. به عّزت و جلال خود سوگند كه او را به آتش نسوزانم.» [6] .

امام صادق (ع) فرمود:«معناي سلام در پايان هر نماز عبارت از امان



[ صفحه 79]



است، به آن معنا كه هر كس دستور خداي تعالي و سنّت پيغمبر را با حالت خشوع انجام داد، او از بلاي دنيا در امان است و از عذاب آخرت به دور است.» [7] .

پيامبر خدا (ص) فرمود:«افْتَتَحُوا عُيُونَكُمْ عِنْدَ الوُضوءِ، لَعَلَّها لاتَري نار جَهَنَّم؛ [8] .

چشمان خود را هنگام وضوء باز گذاريد، بدان اميد كه آتش دوزخ را نبينيد.»



[ صفحه 83]