سپيده نعمتي خرم آبادي

نماز، معراج دل است به سوي معبود. اگر مي خواهي ملائك برتو سجده كنند تو بر يار بي خواب سجود كن. نماز، دريايي است كه روح در آن خود را مي شويد و جسم مي بالد. آري درياي پر عظمت عشق، بارش اشك هاي ندامتي است كه سر سجاده مراد فرياد مي كنيم.

سپيده نعمتي خرم آبادي موضوع «شهيدان نماز» را براي نوشتن انتخاب كرده است. او در ساري زندگي مي كند و مطلب خود را در شصت و يك صفحه نوشته است. مطلب او با مناجات گونه اي آغاز مي شود و در وصف الله اكبر ادامه مي يابد. سپس تمام جملات اذان از ديدگاه نويسنده تفسير مي شود. نويسنده آن گاه به تفسير جملات نماز مي پردازد. نثر او شاعرانه است.



[ صفحه 362]