ستاره مصلحي جديد

چه نمازي بود كه تير و نيزه و تيغ ها همچون باران فرود مي آمد و براي حسين مثل دست نوازشگر مادر بود كه بر سرش كشيده مي شد و شبنم روي مادر برگلويش آرام آرام و گرم مي چكيد.

اي كاش! جاي فرشته هايي بودم كه در برابر خارها ايستادند و از گل محافظت كردند تا او نماز عشق را به جا آورد.

ستاره مصلحي جديد، تصويري زيبا از آخرين نماز امام حسين عليه السلام ارائه مي دهد. نويسنده ي اين متن كوتاه، از بارش بي امان تير و نيزه و تيغ ها بر سر مبارك امام حسين عليه السلام سخن مي گويد و از



[ صفحه 345]



ايستادگي و عشق امام حسين عليه السلام. او آرزو مي كند كاش فرشته اي مي بود و در آن كارزار از مولاي خود دفاع مي كرد.