غم بزرگ


هدي معتقد

فرشته سپيده، آرام و سبك بال از زمين برمي خيزد و ديده را از آسمان شب، اين مخمل هزار نگين، مي ربايد. و در اين لحظه نغمه خوان سحر نويد ميعاد مي دهد.

لحظه ي اذان لحظه شكوفايي دل هاست. لحظه اي كه همه كائنات يكصدا و به يك سو ربّ خود را مي خوانند. لحظه اي كه در همه ي دل ها چشمه ي شور و شوق مي جوشد؛ لحظه اي كه اهل آسمان و زمين يك ذكر به لب دارند و لحظه اي كه همه مسلمانان در هر سطحي يك هدف دارند و آن نماز است.



[ صفحه 313]



هدي معتقد متولد 1365 و از دانش آموزان دوره دبيرستان است. او در تهران زندگي مي كند و چند قطعه ادبي كوتاه فرستاده است. «اوج خلقت»، «سپيده»، «هدف»، «سير»، «نور»، «نواي الهي» و «يار وفادار»، اسامي قطعات ادبي كوتاه اوست. او لحظه ي اذان را لحظه ي شكوفايي دل ها مي داند؛ لحظه اي كه همه مسلمانان در هر سطحي هدفي جز نماز ندارند.


بازگشت