فخري قاضي

اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم، دلم مي خواست همچون ابابيل با سنگريزه هاي داغ، دشمنان حسين عليه السلام را نابود كنم، يا خورشيدي مي شدم كه با پرتو خود دشمنان او را مي سوزاندم.

اي كاش توفاني بودم تا هر چه ظالم است با خود مي بردم يا ابري كه با باريدن خود سيلي ايجاد مي كردم تا آن ها را در كام خود فروبرم.

اگر در كربلا بودم، دوست داشتم خاري باشم، تيز و برّان و در پاي كساني فرو روم كه به امام حسين عليه السلام حمله مي كنند. ولي نه! اي كاش جاي زمين بودم تا لااقل صلابت گا م هايشان را حس مي كردم؛ يا آب بودم و از زير زمين، خود را به لبان تشنه ي كودكان حسين عليه السلام مي رساندم.



[ صفحه 264]



فخري قاضي از اصفهان، جزوه اي شامل قطعه ادبي، شعر و مقاله درباره امام حسين عليه السلام نوشته است. در نوشته هاي او عشق به امام حسين عليه السلام و نهضت او به خوبي مشهود است. او در قسمتي از نوشته اش به بيان تفسير واقعه عاشورا مي پردازد و در قسمتي ديگر موضوع «اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم…» را به رشته تحرير در مي آورد. مجموعِ نوشته او پانزده صفحه است.