اعظم فرهودفر

نماز حسين عليه السلام، نماز عشق است كه جز در قتلگاه به جا نمي آورند. نماز حسين عليه السلام، نماز رستگاري و نجات است. نجات جسم و روح است از زندان خويش.

اگر در نماز حسين عليه السلام بودم، با عشق وضو مي ساختم و با خون غسل مي كردم و لباس سفيد كفن مي پوشيدم. دشت قتلگاه را سجاده ام مي كردم و خاك مقدس بقيع را، كه بوي مادرم را مي دهد، مُهرم مي كردم و با صداي بلال بر فرزند محمد صلي الله عليه و آله اقتدا مي كردم.



[ صفحه 262]



الله اكبر؛ الله اكبر؛ و اين نخستين فرياد و پيام حسين عليه السلام است در ظهر عاشورا.

اعظم فرهودفر، دانشجوي رشته ي علوم اجتماعي است و در شهرستان كاشمر در استان خراسان زندگي مي كند. او نوشته اش را با توصيف نماز امام حسين عليه السلام شروع مي كند و سپس درباره ي آرزوي خودش براي حضور در آن نماز يگانه سخن مي گويد.

او در پايان نوشته اش، درباره رسالت كساني كه مانده اند و وظيفه ي سنگين آنان حرف مي زند.