بي تا عراقي

به نماز آمده اند؛ به تسبيح خدا و به ستايش حق تعالي. يا الله! اينك آقا امام حسين عليه السلام به قد قامت خواهند ايستاد، به قد قامت الصلوة؛ به اقامه صلوة.



[ صفحه 238]



با وضوي عشق آمده اند وآب را متبرك ساخته اند. مطهّرش كرده اند. آب را؛ اين زلال تطهير دهنده را.

آب، سعادتي يافت به كف نوراني پسر شير خدا؛ مطهّر شد و نوراني گشت به لمس فرزند پيامبر صلي الله عليه و آله.

بي تا عراقي نويسنده اين متن كوتاه در موضوع «اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم» قلمفرسايي كرده است. او آن لحظات زيبا و روحاني را با تعابيري زيبا شرح مي دهد و سپس درباره ي آرزوي خود براي حضور در آن لحظات سخن مي گويد. او در انتها از امام حسين عليه السلام مي خواهد كه در روز محشر او را شفاعت كند.