مونا عبدي

… گريزان از خويشم و بيگانه با عالم هستي؛ چرا كه در تنهايي خويش خود را موجودي عاجز و ناتوان مي بينم. با دلي مالامال از غم، به دنبال آشنايي مي گردم تا شايد اندكي از اندوه درونم كاسته شود.

به دنبال همزباني كه رازهاي دروني ام را برايش فاش كنم و بالاخره به دنبال طبيبي حاذق تا شايد مرهمي بر زخم هاي ديرينه ام بگذارد. اما در اين شلوغ بازار، چه كسي مي تواند مرا تنها براي خويش بخواهد نه براي علم و مال و جاه و…. چه كسي مي تواند بي هيچ منتي اين غريبه را آشنايي بخشد.

مونا عبدي كه هم اكنون در مقطع دبيرستان تحصيل مي كند، ساكن تهران است و در سال 1363 متولد شده است. او متن ادبي اش را درباره نماز به رشته تحرير در آورده است و نماز را درس و مدرسه مي داند. او نماز را مكتب سازندگي مي داند و معتقد است انسان با به



[ صفحه 236]



جاي آوردن و اداي نماز، نسبت به خداوند اداي دين مي كند و از ذات پروردگار تشكر مي نمايد. عبدي، يك اثر ديگر را به طور جداگانه با عنوان شب وصال براي دوره ي چهارم مسابقه فرستاده است.