طاهره السادات صفوي برز

آن زمان كه سجده ي عشق، ديوانه وار و مشتاق، خلوت حضور را تمنا مي كرد، عشق، شوق ديدار را معنا كرد. پس بي دليل نبود آن هنگام كه مرغابي ها مانع از رفتنش شدند، اهميتي نداد و راهي ديار عاشقان شد.

ثانيه ها مي گذرد. ساعت ها محو مي شود و علي رهسپار ديار مي گردد. علي رهسپار ديار مي گردد. علي رهسپار ديدار عاشقان



[ صفحه 216]



مي شود و شيريني عشق را در جهاني ديگر تجربه مي كند. سال ها مي گذرد؛ علي مي رود؛ ولي خاطراتش مي ماند و سال هاي سال ذهن ها را زينت مي بخشد و راه عشق را براي عاشقان هموار مي سازد و چراغ هدايت را روشن مي كند.

طاهره السادات صفوي برز در سال 1361 متولد شده است و هم اكنون در استان كرمان، شهرستان رفسنجان زندگي مي كند. او چند قطعه ي ادبي درباره ي نماز و عاشورا نوشته است. در قطعه اي كه خوانديد او به آخرين نماز امام علي عليه السلام مي پردازد و بسيار زيبا آن آخرين سفر و دعوت را به تصوير مي كشد.