بهجت زارعي

اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم، ياس هاي وحشي قلبم را روي چمنزار نور مي پراكندم تا در دل لحظه ها عطرافشاني كنند و جانفشاني هاي اين روز ماندگار را پايدار سازند. اي افسون گل محمدي! به ياد تو و گل برگ هايت فرياد برمي آورم:



دوست هستم با محبّان شما

دشمنم با دشمن جان شما



اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم، پونه هاي لب جويبار را در پهنه ي چمنزار نور مي نشاندم كه خستگان پاكباخته، لحظه اي در طراوتش مأوا گيرند و از ناپاكي و ظلم يزيديان در امان باشند.

«نگين سبز در شطّ سرخ» در ده قطعه ي ادبي با موضوع «نماز ظهر عاشورا» تدوين شده است.

بهجت زارعي كه نگارنده ي اين قطعات است، آن ها را در چهار صفحه تدوين كرده است. او در اين نوشته ها به بيان عواطف و احساسات خود پرداخته، خودش را در آن فضا تصور كرده و حالات خود را توصيف كرده است.

او در آخر هر قطعه عموماً جملات عربي يا مصراع و ابيات شعري متناسب با موضوع را نگاشته است.



[ صفحه 185]