سمانه رفسنجاني

امام حسين عليه السلام و يارانش به خاطر نماز جان خود را عاشقانه ايثار كردند.

اگر من در نماز امام حسين عليه السلام بودم نمازم را عاشقانه تر از هميشه مي خواندم؛ زيرا كه حسين عليه السلام و نماز بهترين و زيباترين واژه هاي زمين هستند.

نماز عاشوراي امام حسين عليه السلام مظهر گذشت و شجاعت بود و اگر من در نماز امام حسين عليه السلام بودم، نمازي همراه با غرور و شكوه مي خواندم.

سمانه رفسنجاني متولد سال 1364 است. او در شهر قم زندگي مي كند. موضوع انتخابي وي «اگر در نماز حسين عليه السلام بودم…» نام دارد و مطالب او در سه صفحه نوشته شده است.

نويسنده ابتدا از خود مي پرسد: «آيا من شايسته خواندن چنين نمازي هستم؟» او امام را در حال نماز به توصيفي زيبا و شاعرانه نشسته است. در حقيقت اين كويرِ دل نويسنده است كه به بانگ نماز ظهر عاشورا، گويي از آبي گوارا سيراب مي شود. تنهايي او در اين نماز زايل مي شود و با خالق خود احساس يگانگي مي كند.



[ صفحه 184]