فاطمه ذهبي

گفتم بنويسم شايد رهسپار سرزمين وحي شوم. بنويسم شايد مرا شايسته ي آمدن بداني؛ اما خدايا نمي توانم.

اينك بگذار براي تو بنويسم، عزيز زهرا! بگذار با تو سخن بگويم. بگذار بگويم كه اگر من در نمازت بودم چه مي كردم. بگذار بگويم.

اگر من در نمازت بودم، اگر سعادت اقتدا كردن به تو را داشتم از هر چه تعلق است رها مي شدم؛ همه نور مي شدم؛ همه عشق مي شدم. با بسم الله اول، اشك از چشمانم جاري مي شد و تا آخرين



[ صفحه 162]



حرفم مي گريستم. شهيد مي شدم و چه از اين بهتر كه با اقتدا كردن به تو، در شهادت به رويم باز شود.

فاطمه ذهبي متولد 1358 و ساكن شهرستان شيراز است. او هم اكنون در دانشگاه مشغول به تحصيل است. او آرزو دارد بتواند با نوشتن، آن لحظات عرفاني و با شكوه را در صحراي كربلا درك كند. او به اين اميد با امام حسين عليه السلام سخن مي گويد و از آرزوهاي خود حرف به ميان مي آورد.