سميه داوود آبادي

سوگند به خون شهيدان كه عشق حسين را در دلم پاياني نيست كه عشق به او، عشق به تمام خوبي هاست. اگر در نماز امام حسين عليه السلام حضور داشتم، پرنده ي خيالم را روانه ي آسمان مي كردم. او مرا روانه ي سرزمين ناشناخته اي مي كند. قدم به سرزميني مي گذارم كه نمي دانم نامش چيست؟ هر چه جست وجو مي كنم كه از كسي نشان اين سرزمين را بگيرم كسي را نمي يابم. دل به دياري مي گذارم كه در آن شميم ياس هاي بهشتي چنان به مشامم مي وزد كه مستم مي كند.

سميه داوودآبادي از استان مركزي، شهرستان اراك، روستاي داوود آباد، اين متن را فرستاده است. او در نوشته اش با موضوع «اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم…» به خون شهيدان سوگند مي خورد كه عشق به امام حسين عليه السلام در دلش پاياني ندارد. سپس در باره ي نماز امام حسين عليه السلام و يارانش درهنگامه كارزار توضيح مي دهد.

او در انتهاي نوشته اش از خداوند مي خواهد كه در هنگام ظهور آقا امام زمان عجّل الله تَعالي فَرَجهُ شَّريف اين فرصت را بدهد تا آخرين نماز امام حسين عليه السلام را در نماز مهدي عجّل الله تَعالي فَرَجهُ شَّريف تجربه كنيم.



[ صفحه 157]