الهام دادروش

بارالها! سلام و درود به عشق و مهرباني ات؛ به لطفي كه به من كردي و دنياي زيبايت را به من ارزاني داشتي.

خدايا! دوستت دارم. با وجود اين كه تو را نمي بينم؛ ولي بوي خوشت را حس مي كنم. بوي نگاهت را مي فهمم و بوي نفست را مي شنوم.

مي شنوم كه چه زيبا مي خواني تا فرشته ها به خواب روند. زيبا مي خندي كه فقط گل هاي رُز مي فهمند و با خنده ي تو مي شكفند.

اي عشق آسماني ما! اي پروردگار مهربان! ما هر شب با يك آه و يك زبان تو را مي خوانيم و اين نيايش ها هم چنان ادامه دارد تا اين كه دنيا مملوّ از مهرباني و صفا شود.

الهام دادروش در چهار صفحه، سه قطعه ي ادبي با موضوع «نماز و پرستش خداوند» براي مسابقه ارسال كرده است. به گفته ي خود نويسنده منابع و مآخذ او تنها، دل، احساس و توجه به خدا و عشق به پرستيدن اوست. آرزوي دادروش، ديدن كعبه است.



[ صفحه 155]