يگانه خداقلي

آري، آري، دل من مي تپد از شوق نياز و پرواز كه بفهمم نامش چيست؟ حال من فهميدم او نماز است. نماز، نماز كه نمادي است از معرفت و ايمان و زيبايي كه تمامش پر از عشق شده است. نماز كه او را ذوالنعمات و زين العابدين مي گويند.

يگانه خداقلي، ده قطعه ي ادبي به نام هاي «چهره ي نماز»، «آسمان آبي»، «مناجات»، «عروج ملكوتي»، «مناجات اميرالمؤمنين» و … در حدود پانزده صفحه نوشته است.

او در هر كدام از اين قطعه ها نماز را به گونه اي ديده است. مثلاً نماز امام حسين عليه السلام را درظهر عاشورا به نماز عشق تشبيه كرد، و از راز و نيازهاي علي عليه السلام سخن به ميان آورده است و در جايي سجاده ي نماز را به دشتي پر از شقايق تشبيه كرده است.