محمد حسين جعفريان



با هلهله ها خواهيد آمد

اي اشكهاي ريخته

اي خنجر نوشان سپيده

و دستهاتان

از شاخسارهاي جوان خواهد روييد



نماز آخر

انفجار نقابهاست

نماز آخر



[ صفحه 105]



غربال دستهاست

غربال بغض هاي ناشكفته

نبض نيازها



تب خالهاي عشق

بر گرده ي بيابان

- لايعقل -

لب بر لبان رملهاي تشنه نهاده اند

آه اي باران اشك

ببار...!

امشب به صحرا بي كفن

امشب به صحرا بي كفن

جسم شهيدان است

شام غريبان است



[ صفحه 106]