نماز، توشه اي پر ارزش براي آخرت است
در آن زمان كه دوستي ها، اموال، اولاد و... هيچ تأثيري در سرنوشت انسان نداشته باشند، هرگز روابط دنيوي و مادي نمي توانند به حال شخص
[ صفحه 76]
مفيد واقع شوند؛ مگر تنها رابطه اي كه با پروردگار عالميان برگزار شده باشد و مهم ترين رابطه ي معنوي كه باعث نجات و فلاح انسان در روز قيامت خواهد شد، به پاداشتن نماز است. خداوند در آيات متعددي به اين امر مهم اشاره مي فرمايد:
«قُلْ لِعِبادِيَ الَّذينَ امَنُوا يُقيمُوا الصَّلوةَ وَ يُنْفِقُوا مِما رَزَقُناهُمْ سِراً وَ عَلانِيةً مِنْ قَبْلِ اَنْ يَاْتِيَ يَوْمٌ لابَيعٌ فيهِ وَ لاخِلالٌ» [1] .
«بگو به بندگان من، آنان كه ايمان آورده اند، نماز را به پادارند و از آنچه به آنان عنايت كرده ايم، پنهان و آشكار انفاق كنند؛ قبل از آن كه روزي فرارسد كه نه در آن خريد و فروش است و نه دوستي.»
و يا در جاي ديگري مي فرمايد:
«اِنَّ الَّذينَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ اَقامُوا الصَّلاةَ وَ اتوا الزَّكوةَ لَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاهُمْ يَحزَنون» [2] .
«به درستي آنان كه ايمان آورده اند و عملي نيك انجام مي دهند و نماز را به پا مي دارند و زكات را پرداخت مي كنند، پاداش آنان نزد خداوند است و هيچ ترس و حزني بر آنان نخواهد بود.»
پاورقي
[1] ابراهيم / 31.
[2] بقره / 277.