براي نفوذ كردن در شاگرد يا كودك، اخلاق خوش، مأنوس شدن با او، و رفتاري جلب كننده هم شرط است. والدين و مربيان كه الگوي كار و عملند بايد با كودك سنخيت پيدا كنند و رفتاري مأنوسانه از خود بروز



[ صفحه 33]



دهند، به گونه اي كه حتي مورد احترام كودك واقع شوند. براي اينكه كودك از عمل كسي درس بگيرد، لازم است آن شخص به گونه اي عمل كند كه طفل، وي را دوست دارد، و از مصاحبت با او احساس غرور و لذت كند كه اين رمزي مهم براي جلب و جذب در همه ي سنين است.

زبان خوش، برخورد خوش، در بر گرفتن كودك، سرشار كردن او از نشاط و شادابي و دست كشيدن بر سر او به هنگام بيدار كردنش براي نماز صبح در اين راه فوق العاده مؤثر است و مجموعه ي اين شرايط، زمينه را براي مذهبي كردن و نمازخوان ساختن كودك فراهم مي آورند. توصيه ي ما اين است كه هر چه محبت داريد، آن را در كپسولي بريزيد و براي واداشتن كودك خود به نماز، در حلق او بيندازيد؛ تا در مرحله ي اوليه ي حيات، دين را با لذت و نشاط بپذيرد.