در روايات داريم كه نماز شب رزق را تأمين مي كند. امام صادق عليه السلام فرمودند:

«ان صلاة الليل تدر الرزق» [1] .

نماز شب رزق روز را تضمين مي كند.

همچنين فرمودند:

«صلاة الليل.. و تطيب الرزق و تقضي الدين» [2] .

نماز شب.. روزي را پاكيزه مي گرداند و قرض را ادا مي كند.»

اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:

«أن النوم قبل طلوع الشمس و قبل صلاة العشاء يورث الفقر و شتات الأمر» [3] .

خواب پيش از طلوع خورشيد و نيز خواب قبل از نماز عشاء، باعث فقر و پريشاني امور مي شود.

امام سجاد در روايتي فرمودند:

«لا تنامن قبل طلوع الشمس فاني أكرهها لك ان الله يقسم في ذلك الوقت أرزاق العباد علي أيدينا يجريها.» [4] .

هرگز قبل از طلوع خورشيد نخواب كه من آن را برايت خوب نمي دانم، زيرا خداوند در آن وقت، روزي بندگانش



[ صفحه 179]



را به دست ما تقسيم مي كند.

اين مسئله به قدري يقيني است كه شخصي خدمت امام صادق عليه السلام آمده، بگونه اي عرض نياز كرد كه گويا به نان شب محتاج است. امام عليه السلام پرسيد: «آيا نماز شب مي خواني؟» پاسخ داد: آري. حضرت رو به ياران خويش كرده فرمود:

«كذب من زعم أنه صلي بالليل و يجوع بالنهار ان الله ضمن بصلاة الليل قوت النهار.» [5] .

كسي كه ادعا مي كند نماز شب خوانده و در روز گرسنه مانده است، دروغگوست؛ زيرا خداوند به وسيله ي نماز شب روزي روز را تضمين كرده است.

يا در روايت زيباي ديگري مي خوانيم كه امام صادق عليه السلام فرمود:

«ان الرجل ليكذب الكذبة فيحرم بها رزقه قلت و كيف يحرم رزقه فقال يحرم بها صلاة الليل فاذا حرم صلاة الليل حرم الرزق» [6] .

گاهي انسان دروغ مي گويد و موجب آن مي گردد كه از روزي مقدرش محروم شود. راوي عرض مي كند: چگونه از روزي مقدر خود محروم مي شود؟! (كنايه از اينكه دروغ گفتن چه ارتباطي با محروم شدن از روزي مقدر دارد؟!)، حضرت



[ صفحه 180]



مي فرمايد: يكي از آثار سوء دروغ، محروم شدن از (فيض) نماز شب است، و چون آدمي از نماز شب محروم ماند، از روزي مقدر (كه نتيجه خواندن نماز شب است) بي نصيب گردد.

آيت الله شاه آبادي ضمن نصيحت به شاگردانشان مي فرمودند:

«براي دنيايتان هم كه شده سحرها بيدار شويد. بيداري سحر با وسعت رزق، زيبايي چهره و خوش اخلاقي همراه است.»

شايد علاوه بر لطف الهي در وسعت رزق و روزي، دليل اينكه سحر خيزي باعث وسعت رزق و روزي مي شود اين باشد كه فرد سحر خيز از انرژي خود، وقت كافي و نظم در كارها نيز برخوردار مي باشد و مسلماً چنين فردي براي توسعه رزق و روزي خود تلاش خواهد كرد و در نتيجه فرد سحر خيز هيچگاه دچار فقر و محروميت از بركات الهي نخواهد شد.

فردي كه سحر خيز باشد وقت بيشتري براي رسيدگي به كارهايش را پيدا خواهد كرد و بر همين اساس در كارهايش نظم و انضباط پيدا خواهد كرد و از نظر روحي هم انبساط خاطر بيشتري خواهد داشت لذا در كارها و برنامه ها و اهداف خود نيز مؤفق تر خواهد بود و پيشرفت او در كارها موجبات پيشرفت امور اجتماعي و اقتصادي را در جامعه به دنبال خواهد داشت.

بديهي است سحر خيزي در رشد اقتصادي نيز مؤثر خواهد بود و



[ صفحه 181]



مي تواند جامعه را به سوي پيشرفت اقتصادي و صنعتي سوق دهد. بنابراين سحر خيزي علاوه بر وسعت رزق و روزي فردي در توسعه و رشد اقتصاد هم بسيار مؤثر مي باشد.

وقتي افراد يك جامعه سحر خيز باشند، تلاش و كار و فعاليت در آن جامعه نيز به معني واقعي نمود پيدا خواهد كرد و لذا اقتصاد آن جامعه شكوفا خواهد شد. چنين جامعه اي سرزنده و فعال خواهد بود و هيچگاه چنين جامعه اي دست نياز به سوي ديگران دراز نخواهد كرد. و در صنعت و كشاورزي و به طور كلي در امورات اقتصادي و معيشتي راه پيشرفت و خوشبختي را طي خواهد كرد.

و نتيجه ي بابركت اين امر آن خواهد شد كه حال فرد سحر خيز از روزي و رزق بهتر و بيشتري برخوردار مي باشد لذا به علت وسع مالي در كمك به ديگران نيز موفق تر خواهد بود كه اين موضوع مي تواند بسياري از مشكلات اقتصادي جامعه را حل كند.



[ صفحه 182]