علل محروميت از نماز شب


گناه يكي از عوامل محروميت از نماز شب است.

شخصي نزد اميرالمؤمنين عليه السلام آمد و گفت: اي اميرمؤمنان! از نماز شب محروم شده ام.

حضرت عليه السلام فرمود:

«انت رجل قد قيدتك ذنوبك» [1] .

«تو كسي هستي كه گناهانت تو را مقيد كرده و دست و پايت را بسته اند.»

مرحوم شيخ كليني قدس سره در باب ذنوب از كتاب ايمان و كفر، نقل مي نمايد كه امام صادق عليه السلام فرمود: «چون شخص گناه كند، از نماز شب محروم گردد و عمل زشت، از چاقويي كه در گوشت فرو رود، سريعتر



[ صفحه 54]



در كسي كه مرتكب آن شده، فرو مي رود». [2] .

همچنين در حديث است:

«ان الرجل ليكذب الكذبة فيحرم بها عن صلاة الليل» [3] .

گاهي كسي دروغ مي گويد، و به همين سبب از نماز شب محروم مي شود.

در روايات پرخوري نيز يكي ديگر از علل محروميت از نماز شب شمرده شده است.

امام علي عليه السلام مي فرمايد: «هر كس پرخوري كند از نماز شب محروم مي شود و هر كس تمام شب را بخوابد، نورانيت و برافروختگي چهره را از دست مي دهد و هر كس با فاسقان و بدان دوستي و رفاقت كند از بلاهاي دنيا در امان نمي ماند.» [4] .


پاورقي

[1] ميزان الحكمة: حديث 10766.

[2] رساله لقاء الله: 197. استاد حسن زاده آملي، به نقل از الكافي 2: 290.

[3] نور الثقلين 3: 204.

[4] مستدرك الوسائل 6: 320.


بازگشت