علل محروميت از نماز شب
گناه يكي از عوامل محروميت از نماز شب است.
شخصي نزد اميرالمؤمنين عليه السلام آمد و گفت: اي اميرمؤمنان! از نماز شب محروم شده ام.
حضرت عليه السلام فرمود:
«انت رجل قد قيدتك ذنوبك» [1] .
«تو كسي هستي كه گناهانت تو را مقيد كرده و دست و پايت را بسته اند.»
مرحوم شيخ كليني قدس سره در باب ذنوب از كتاب ايمان و كفر، نقل مي نمايد كه امام صادق عليه السلام فرمود: «چون شخص گناه كند، از نماز شب محروم گردد و عمل زشت، از چاقويي كه در گوشت فرو رود، سريعتر
[ صفحه 54]
در كسي كه مرتكب آن شده، فرو مي رود». [2] .
همچنين در حديث است:
«ان الرجل ليكذب الكذبة فيحرم بها عن صلاة الليل» [3] .
گاهي كسي دروغ مي گويد، و به همين سبب از نماز شب محروم مي شود.
در روايات پرخوري نيز يكي ديگر از علل محروميت از نماز شب شمرده شده است.
امام علي عليه السلام مي فرمايد: «هر كس پرخوري كند از نماز شب محروم مي شود و هر كس تمام شب را بخوابد، نورانيت و برافروختگي چهره را از دست مي دهد و هر كس با فاسقان و بدان دوستي و رفاقت كند از بلاهاي دنيا در امان نمي ماند.» [4] .
پاورقي
[1] ميزان الحكمة: حديث 10766.
[2] رساله لقاء الله: 197. استاد حسن زاده آملي، به نقل از الكافي 2: 290.
[3] نور الثقلين 3: 204.
[4] مستدرك الوسائل 6: 320.