راه درمان و چاره اصرار بر صغائر، و داروي توبه، با تحصيل اسباب ميسر است كه عبارت است: از علم، ذكر، فكر، و مجاهده ي عملي.

يادآوري هول و هراس مرگ، و قبر و بلاهاي آن، دوري از لهو و لعب و لذات را براي انسان به ارمغان مي آورد. [1] .

[ صفحه 92]

[1] مرحوم ملامحسن فيض كاشاني در كتاب محجة البيضاء در دواي توبه مي فرمايد: بدان شفاي توبه جز به دارو حاصل نمي شود و كسي كه به درد آگاهي ندارد، بر درمان آگاه نيست، و معناي درمان از ميان بردن اسباب و عوامل درد است، چه هر دردي به سببي پديد آمده، و درمان آن دفع و ابطال آن سبب است. و هر چيز تنها با ضد آن باطل مي شود. علت اصرار بر گناه جز غفلت و شهوت نيست، و ضد غفلت علم، و ضد شهوت شكيبايي بر انگيزه هاي آن است... بنابراين داروي توبه معجوني است كه از شيريني علم و تلخي صبر سرشته شده باشد، همان گونه كه سركنكبين، از شيريني شكر و ترشي سركه فراهم شود، و هر يك از اين دو جزء، براي غرضي خاص به كار مي رود ليكن تركيب آن ها اسبابي را كه برانگيزنده ي صفراء است از بين مي برد. به همين نحو بايد طريق درمان دل از بيماري اصرار بر گناه مشخص و شناخته شود....