شركت در مجالس ذكر مانند سخنراني و روضه خواني نيز مي تواند در اين راه كمك بسيار كند. شركت در اين نوع مجالس، سيره ي بزرگان دين بوده و اكنون نيز به مناسبت هاي مختلف، عالمان دين، خود را از اين گونه مجالس بي نياز نمي دانند.

البته اگر نسبت به شخصي ايمان نداريد، سخن او را نبايد به دل گرفت. يعني دل خود را به هر كسي نسپاريم. هر كسي را استاد خود قرار ندهيم؛ به خصوص در مسائل اخلاقي اساتيد متعدد نداشته باشيم تا تناقضات ظاهري در سخنانشان، ما را دچار سردرگمي نكند.

در اين زمينه مي توان از نوارهاي سخنراني و فيلم ها و برنامه هاي تلويزيوني مورد اطمينان نيز استفاده نمود؛ هر چند حضور و شركت در مجالس، اثر صد چندان دارد.