مداومت بر ذكر لفظي


گفتن اذكاري كه در كتاب هاي معتبر آمده است، بهترين وسيله براي مبارزه با نفوذ شيطان است. امروزه برخي تحت عناوين مختلف، جوانان را به اذكار خود ساخته مشغول مي دارند و وعده ي وصال و رهايي و آرامش به آنان مي دهند. از همين رو چند نكته درباره ي ذكر لفظي ضروري است:

نخست آن كه: اين اذكار، بايد مأثور و از ناحيه ي اهل بيت عليهم السلام وارد شده باشند. دوم آن كه: از نظر كيفيت زمان و مكان نيز بايد از ناحيه ي معصوم صادر شده باشد يا از طرف فردي كه متصل به امام بوده باشد. سوم آن كه: ذكر به الفاظ خاصي اختصاص ندارد كه فقط عده اي خاص بدانند. بلكه قرآن شريف، أدعيه و زيارات معصومين عليهم السلام از مصاديق ذكرند. چهارم آن كه: مهم ترين نكته در ذكر، توجه قلبي و اتصال زبان به قلب است. پنجم آن كه: اذكار، داراي درجات و مراتب اند و نورانيت باطني مي آورند. نورانيت ذكر براي افراد، با توجه به استعداد و معرفت ها متفاوت است. ممكن است



[ صفحه 186]



شمعي باشد كه جلوي پا را بتوان ديد تا به گناهان كبيره مبتلا نشد. ممكن است چراغي باشد كه تا فاصله اي را بتوان ديد و يا نوري كه تا فرسنگ ها راه را روشن كند. [1] .

بنابراين اذكاري مانند «لا اله الا الله»؛ «لا حول و لا قوة الا بالله»، «سبحان الله»، «الحمد لله»، «يا حي يا قيوم»، اذكار روزانه، تعقيبات بعد از نماز، زيارت عاشورا و... كه انسان همواره لبانش به آن مترنم باشد، بسيار مورد توصيه است. به اصطلاح اين ذكرها، نياز به استاد ندارد و انسان مي تواند هر گاه اراده كرد، آنها را بخواند. بهترين اذكار را مرحوم شيخ عباس قمي رحمه الله در مفاتيح الجنان آورده كه عمومي است و نياز به استاد و راهنما ندارد و چنان چه شرايطي داشته باشد، آن را قيد كرده است.


پاورقي

[1] ر. ك: نكته ها از گفته ها، ج 1، ص 165 و 166.


بازگشت