در ارايه راهكار بلند مدت و خارج از نماز، به پرهيز از دوست فاسد و مجلس فساد و نيز توبه پرداختيم كه به اصطلاح درمان ظاهري محسوب مي شدند. اما در درمان باطني كه دشوارتر از ظاهرسازي است، احساس فقر، توحيد، ذكر، محبت و بندگي مطرح است كه به طور فشرده بحث مي شوند.