مبالغه، كنايه، مثل و حكايت


منظور آن است كه مبالغه، كنايه، مثل و حكايت طوري بيان شود كه دروغ بودن آن فهميده شود. مانند اين كه براي مبالغه گفته شود «صد نفر در صف نان بودند.» يا اگر حكايتي مي گويد، منظورش پيام و عبرت از آن باشد، نه خود داستان كه حتماً بايد جزئياتش مطابق با واقع باشد.


بازگشت