1- وقتي انسان خواست بخوابد ولي به خاطر ابتلا به بيماري و عدم تندرستي نتوانست بخوابد، روايت شده كه امام صادق عليه السلام فرمود: وقتي مبتلا به بي خوابي شدي، بگو:

«سبحان الله ذي الشأن، دآئم السلطان، عظيم البرهان، كل يوم هو في شأن.»

- پاك و منزه است خداوند ارجمند، فرمانرواي جاوداني، صاحب برهان بزرگ، كه هر لحظه به كاري مشغول است.

2- در روايت ديگر درباره ي رفع بي خوابي و زود به خواب رفتن از حضرت موسي بن جعفر آمده كه حضرت علي - عليهم السلام أجمعين - فرمود: حضرت فاطمه عليهاالسلام از بي خوابي به رسول خدا صلي الله عليه و آله گله نمود. حضرت فرمود: دختر عزيزم، بگو:

«يا مشبع البطون الجآئعة، و يا كاسي الجسوم العارية، و يا مسكن العروق الضاربة، و يا منوم العيون الساهرة، سكن عروقي الضاربة، و أذن لعيني نوماً عاجلاً.»

- اي سير كننده ي شكمهاي گرسنه، و اي پوشاننده ي تن هاي برهنه، و اي آرام كننده ي رگهاي زننده، و اي به خواب برنده ي چشمهايي كه به خواب نمي رود، رگهاي زننده [بدن] مرا را آرام فرما، و زود به چشمم اجازه خوابيدن بده.

سپس حضرت فاطمه عليهاالسلام آن را گفت و از بي خوابي اي كه رنج مي برد آسوده شد.»

3- در روايت ديگر پيرامون دفع بي خوابي و زود به خواب رفتن آمده كه خالد بن



[ صفحه 505]



وليد به بي خوابي مبتلا شد. رسول اكرم صلي الله عليه و آله به او فرمود: آيا كلماتي به تو نياموزم كه وقتي گفتي به خواب بروي، عرض كرد: بله. فرمود: بگو:

«أللهم، رب السموات و ما أظلت، و رب الأرضين و ما أقلت، و رب الشياطين و ما أضلت، كن حرزي من خلقك جميعاً، أن يفرط علي أحدهم أو أن يطغي. عز جارك، و لا اله غيرك.»

- خداوندا، اي پروردگار آسمانها و هر چه كه آنها بر آن سايه افكنده اند، و پروردگار زمينها و هر چه آنها حمل مي كنند، و پروردگار شيطانها و آنچه كه آنها گمراهش مي كنند، تو خود پناهگاه من باش از اينكه احدي از مخلوقاتت مرا بر كاري كه وادار و يا بر من سركشي نمايد. كسي كه در جوار توست سربلند است، و معبودي جز تو وجود ندارد.