اسماعيل بن عبدالخالق بن عبدربه مي گويد كه امام صادق عليه السلام فرمود: «پدر بزرگوارم همواره بعد از نماز عشا، دو ركعت نماز در حالت نشسته مي خواند، و صد آيه در آن دو ركعت قرائت مي نمود، و پيوسته مي فرمود: هر كس اين دو ركعت را بخواند، و صد آيه در آن تلاوت كند، از غافلان نوشته نمي شود.»

وي مي گويد: امام باقر عليه السلام در آن دو ركعت، پس از حمد، سوره ي واقعه و اخلاص را قرائت مي فرمود.

در روايت ديگر آمده است كه حضرت امام باقر عليه السلام فرمود: «هر كس سوره ي ملك را شب بخواند، به قرائت بسيار و پاكيزه عمل نموده، و از غافلان نخواهد بود، و من نيز بعد از نماز عشا آن دو را در حالت نشسته [در نافله عشا] مي خوانم.»